Bizkaiko biztanleei 2019an egindako elkarrizketetan, parte-hartzaile askoren haur-erbestealdia narrazioetan behin eta berriz errepikatzen den gaia da. Protagonistek berek erbesteko esperientziei eman zieten garrantziak ekarri zuen haien testigantzak lehenengo pertsonan biltzeko beharra, haien memoriek denboran iraun zezaten. Lan honek hiru bizitza historia biltzen ditu, iragan hurbilari begiratzera gonbidatzen gaituztenak, eta haietako bakoitzaren kontakizunaren bidez "37ko haur euskaldunen" erbesteratzea ekarri zuen esperientzia kolektiboa berreraikitzera, Espainiako gerra zibilaren esparruan. 
Komikiak, baliabide grafikoen bidez, zubi bat ezarri nahi du "haur" erbesteratuen belaunaldiaren eta gaur egungo belaunaldiaren artean, eta, horrez gain, gertakari hori jasan zuten euskal familia guztiak gure hiru protagonistekin identifikatuta senti daitezen nahi du. Historia honek protagonistek bizi izandako emozioak sentitzera gonbidatzen gaitu, eta haien testigantzek gure memoria kolektiboa osatzen dute.