Liburu honetan bildu ditugun zinemagileak belaunaldi desberdinetakoak dira, baina, hala ere, praxi bera dute, zinema egiteko modu bat. Testu honek azken euskal artisau hauen testigantza jasotzen du, XX. mendeko arte herrikoi nagusiaren izaera azalduz. Rayok, hitzaren zentzurik onenean, zorroztasunez eta zehaztasunez galdetzen du bere lan-metodoei buruz, lehentasun teknikoei buruz, antolakuntzari buruz, arazoak ebazteari buruz eta pelikula bat egiteko prozesu konplexuari buruzko alderdi guztiei buruz, eta solasaldi lasaiak sortzen ditu, ia beti, ikuspegi gogoetatsu eta kritiko batetik. Emaitza argigarria da, bai kointzidentzietan, bai desadostasunetan. Sinesmenak daude, zalantzak daude, zintzotasun nabarmena dago eta ulermen-giroa, zalantzarik gabe, elkarrizketatzailearen trebetasunari eta sortzaile izate partekatuari zor diena. Liburu honetara agertzen denak aldez aurretik zinemarekiko interesa duela aintzat hartuta, ez da hain beharrezkoa ezagutza espezifikoak izatea, baizik eta filmak egiten dituztenek nola lan egiten duten jakiteko nolabaiteko kezka eta jakin-mina izatea. Hurrengo orrialdeetan irakurleak erantzun onuragarri batzuk aurkituko ditu (eta harrigarriak eta miresgarriak).