Mairura autobusez jaistea, belodromora motorrean igotzea, institutuko korridoreak, istripu bat. Txikitan, Jone eta Polly banaezinak ziren; gaur egun, gurutzatuz gero, ez diote elkarri begiratu ere egiten. Urteen poderioz erretzen ari den amorru horrek bultzatuta, Jone Pollyrengana doa, txaleteko bizilagunarengana, ahurraren kontra miazkatzen ari baitzen, ahoa estalita. Kontu-garbitze gisa hasten dena bere aurrean onartu ere ezin duen adierazpen bihurtzen da, amaitu gabeko aitorpen bat, pitzaduraz betetako kontakizun bat. Pleibak nobela iniziatiko bat da, non nerabeen oroitzapen bakoitzak harri bat bezala pisatzen duen. Laurogeita hamarreko hamarkadako eta bi milako hasierako Euskal Herrian girotua, adiskidetasunak, traizioak, nahiak eta politikak zeharkaturiko mundu bat erretratatzen du. & nbsp; Bere estreinako narratibaren arrakastaren ondoren, Basa, Miren Amuriza, euskal literatura berriko ahotsik indartsuenetako bat, hizkuntza bastarda, bizi bati forma emanez itzultzen da, «ezer gertatu ez zenean» gertatu zena kontatzeko. Danele Sarriugartek euskaratua, nobela zorrotz, belaunaldiz belaunaldiko, zikin eta distiratsua da, motxilan labana bat bezain distiratsua. 

«Idazleak hizkuntza erabiltzeko duen abileziagatik izango da, istorioak airean mantendu ninduelako izango da, nobela honek marrazten duen garaiko kronikan gaztaroko gure erretratua ikusi dudalako? Horren guztiaren konbinazio bat izan daiteke, baina liburua hostia da, gustatu egin zait». — Ainhoa Aldazabal Gallastegui, Argia 

«Guri buruzko istorio bat da, milurteko lehen belaunaldiari buruzkoa, nerabezarora bi milako hamarkadaren hasieran iritsi ziren emakumeei buruzkoa, baina batez ere harreman unibertsalei buruzko narrazioa da». — Aiora Sampedro, El Diario Vasco 

«Ahozkotasunari lotutako estiloak atentzioa eman dit. Abiada eta erritmoa ematen dizkio lanari, tranpolin moduko bat da esaldi bat bestearen atzetik irakurtzeko, kapitulu bat bestearen atzetik». — Joxe Aldasoro, Deia 

«Neurri batean, esango nuke idazleak pultsu bat bota diola ohituta gauden euskarari, eta erakusten du hori ere gure hizkuntzaren errealitateetako bat izan daitekeela, izan ere, hala da, erabiltzen eta erabiltzen den euskara baten testigantza». — Nagore Fernandez, Berria 

«Pleibaken izaera hobekien deskribatzen duen hitza zikinkeriarena da. Izan ere, ustez idilikoa den landa-eremuan jendea oso bizirik dago, eta garai bateko baserri bukolikoetara eramaten ditu festa — drogak — eta borroka». — Jon Jimenez, Gara