Zer gertatu zen laurogeita hamarreko hamarkadan Euskal Herrian espazio autogestionatuen sare bat egoera soziopolitiko nahasi eta eraldatzaile baten erdian ernetzeko?Nola sortu zituzten artista gazteek beren ikusarazteko gailuak? Nork hasi zuen zure ibilbide profesionala urte batzuk geroago arte garaikidean eragina izango zuen ikuspegi batekin? Zeintzuk izan ziren bitartekaritzaren, parte hartzeko prozesuen edo berrikuntza sozioartistikoaren sustraiak?

Nodo germinalek XX. mendeko azken hamarkadan artearen sistemak izandako bilakaerarekin batera sortutako espazio horiei buruzko ikerketa sakona aurkezten dute. Autokudeaketatik eta esperimentaziotik, instituzionalitate artistikoaren mugak desafiatu zituzten proiektu eta kolektiboen kartografia marrazten duen bidaia konparatiboa, horrela sorkuntza garaikiderako bide berriak irekiz.

Analisi soziokulturala, artxiboko dokumentazioa eta esperientzia pertsonala uztartzen dituen ikuspegi baten bidez, egileak proposatzen du nodo horiek berrikuntzako, erresistentziako eta eraldaketa kulturaleko eragile gisa duten zeregina sakonki berrikustea.

Ezinbesteko ekarpena da, marjinen eta partekatutako memorien bidez, kultura-kudeaketa ulertzeko eta periferietatik gunera sarean zabaltzeko.