Hondarribia 1524 : último testigo de la independencia de Navarra
Argitaletxea: Mintzoa Argitaletxea
Kokapena azokan: Artekale 048, 049
18 €
Urtea: 2024
ISBN: 978-84-96513-46-4
Euskarria: Liburua
Deskripzioa
Enrike II .ak eta Nafarroako armadak, 1521ean Hondarribia berreskuratu zutenean, Nafarroako bandera jarri zuten gazteluan.
Hala ere, Nafarroak 1521ean Hondarribia hartzean parte hartzea ez zen soilik bi erregeen, Frantzisko I.aren eta Henrike II .aren, adiskidetasun itunen ondorio, baizik eta errege nafarrak Iruñea eta Nafarroako erresuma osoa berreskuratu nahi zituen bitarteko helburu nagusia. Hondarribia konkistatu zuten nafarrentzat, erresuma berreskuratzeko beste urrats bat besterik ez zen hiribildua hartzea.
Horrekin guztiarekin, Espainiako asmo geopolitikoa beste bat zen. Espainiarrek Hondarribia berreskuratu bazuten ere, Karlos I.a Espainiakoa prest zegoen Nafarroa Behereko merindadean eta Albretarren jaurerrietan Nafarroako gainerako erresumaren konkistari jarraitzeko. Karlos I.arentzat, Hondarribia hartzea Fernando Katolikoak ezarritako politikaren errepikapena zen, eta Albako dukeak nafarrei estatu-subiranotasuna kentzeko egindako konkista.
Baina Enrike II .ak Amaiurko gaztelua konkistatu, Hondarribiko hiriari eutsi eta Nafarroa Beherea ardura handiz gorde izanaren arrazoia bere lurretan Nafarroako erresumaren estataltasunaren figurari eustea zen, eta, gainera, berrestea Ultraportuetako jaurerriek beren subiranotasuna zutela, Albretarrek bezala, eta zentzu sakona zutela, Pirinioetako muga artifizialak gainditzen zituena, "Bascos" ren lurrak zirelako.
Hondarribia izan zen Nafarroako erresumak Pirinioen hegoaldean galdu zuen etnien arteko azken plaza. Antso VI .ak, Nafarroako Erregeak, sortu zuenetik, 1180an Donostiako foruaren arabera, Gaztelako 1200 konkista arte, beti izan zen Nafarroako gortearekin harreman estuak zituen hiribildua, eta Nafarroako erresumaren itsas irteera naturala izaten jarraitzen zuen.
Henrike II .a Nafarroako erregeak Nafarroa Behereko eta bere jaurerrietako lurraldeetan antolatzen jarraitu zuen, zehazki Biarnoko eta gainerako feudoetan, harik eta armada espainiarra 1527ko urrian behin betiko kanporatu zuen arte eta Karlos I.ak 1530ean diplomatikoki Nafarroa Behereari uko egin zion arte.
